สิ่งที่เราหมายถึงจริงๆ เมื่อเราอ้างถึงฟิล์มแบบ "ติดกาว"

มีคำศัพท์มากมายที่ใช้บรรยายสารที่ใช้ในการยึดวัตถุสองชิ้นเข้าด้วยกัน ได้แก่ กาว สารยึดติด ซีเมนต์ และซีเมนต์ตัวทำละลาย ในจำนวนนี้ มีคำหนึ่งที่โดดเด่นที่สุด นั่นคือ กาว อย่างไรก็ตาม คำจำกัดความของคำทั้งสี่คำนี้แตกต่างกันไป:

กาว: สารยึดเกาะที่แข็งแรงชนิดต่างๆ

กาว: สารที่ทำให้สิ่งใดๆ ยึดติดแน่นหรือเหนียวแน่นโดยการติดกาว ดูด คว้า หรือหลอมรวม

ปูนซีเมนต์: องค์ประกอบยึดเพื่อให้วัตถุยึดติดกัน

ซีเมนต์ตัวทำละลาย:ส่วนผสมของตัวทำละลายและเรซินพลาสติกที่ใช้เชื่อม (ยึดติด) พลาสติก

เราทุกคนคงเห็นด้วยว่าคำศัพท์เหล่านี้สามารถอธิบายสารที่ทำให้วัตถุสองชิ้นติดกันได้ คำว่า “กาว” เป็นคำศัพท์ที่ง่ายที่สุด และบางครั้งมักใช้เรียกสารทุกชนิดที่ใช้ยึดวัตถุเข้าด้วยกัน ขึ้นอยู่กับส่วนผสมภายในสารนั้นๆ เราสามารถจำแนกสารดังกล่าวได้ว่าเป็นกาว ซีเมนต์ หรือซีเมนต์ตัวทำละลาย แต่สำหรับคนส่วนใหญ่แล้ว ทำไมเราจึงมุ่งเน้นที่รายละเอียดในเมื่อคำว่า “กาว” นั้นเข้าใจง่ายกว่าและง่ายกว่ากัน

ที่จริงเมื่อจะหารือถึงวิธีการ ฟิล์มเติมหอระบายความร้อน เมื่อประกอบเข้าด้วยกันแล้ว มักจะเรียกว่า “ติดกาว” ในกรณีนี้ คำว่า “กาว” ใช้เป็นคำที่ครอบคลุมทุกอย่าง แต่ก็อาจคลุมเครือเล็กน้อยได้เช่นกัน ในคำศัพท์ของหอระบายความร้อน คำว่า “กาว” เป็นคำที่สืบทอดมาจากเมื่อหลายปีก่อน โดยที่สารจะถูกเติมลงในแผ่นฟิล์มเพื่อยึดติดกัน และความแข็งแรงของพันธะจะขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของสาร แม้ว่าสารที่ใช้จะมีวิวัฒนาการมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่คำว่า “ติดกาว” ยังคงเป็นคำที่ใช้เรียกวิธีการประกอบแพ็ก

คำศัพท์ที่ใช้กันทั่วไปในคำอธิบายผลิตภัณฑ์ Brentwood คือ “แผ่นกาว” หรือ “กาวเสริม” (ดูทางด้านขวา) จากคำอธิบายข้างต้น คำศัพท์เหล่านี้ใช้เป็นคำอธิบายทั่วไปสำหรับจุดที่นูนขึ้นหรือบริเวณของแผ่นฟิล์มที่ใช้สารยึดติด ไม่ว่าจะเป็นกาว สารยึดติด ซีเมนต์ ยางไม้ แป้ง หรือสารเหนียวอื่นๆ ควรทาโดยตรงบนแผ่นกาวหรือกาวเสริม ไม่ใช่ทาลงบนผลิตภัณฑ์อย่างสุ่มสี่สุ่มห้าโดยหวังว่ากาวจะไปที่จุดที่ต้องการเพื่อสร้างการยึดติดที่แข็งแรงระหว่างแผ่น

นอกจากนี้ แม้ว่า Brentwood จะหมายถึงการ "ติดกาว" บรรจุภัณฑ์ แต่สิ่งที่เรานำเสนอเป็นทางเลือกอื่นที่มีประสิทธิภาพและพิสูจน์แล้วสำหรับการติดกาวแบบดั้งเดิม วิธีการประกอบนี้เรียกว่า "การเชื่อมด้วยตัวทำละลาย" ซึ่งมีลักษณะเหมือนการเชื่อมพลาสติก การเชื่อมด้วยตัวทำละลายจะเกิดขึ้นเมื่อมีการใช้สูตรเคมีกับแผ่นพลาสติก ซึ่งจะทำให้ตัวทำละลายสามารถแทรกซึมเข้าไปในโครงสร้างโมเลกุลได้ ทำให้โมเลกุลสามารถผสมกันได้ เมื่อโมเลกุลจากแผ่นหนึ่งผสมกับโมเลกุลจากแผ่นถัดไป โมเลกุลเหล่านี้จะเชื่อมเข้าด้วยกันทางเคมีเมื่อตัวทำละลายระเหย ดังนั้น แม้ว่าการเชื่อมเหล่านี้จะเรียกว่า "ติดกาว" แต่ความแข็งแรงของการเชื่อมนั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับสารที่ใช้อีกต่อไป แต่ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของวัสดุของแผ่นนั้นๆ เอง

การใช้กาวผสมแบบดั้งเดิมในการประกอบบรรจุภัณฑ์จำกัดความแข็งแรงของบรรจุภัณฑ์โดยคุณภาพของกาวที่ใช้ กาวผสมตัวทำละลายของ Brentwood ช่วยขจัดความไม่แน่นอนของกาวผสมแบบดั้งเดิมเนื่องมาจากส่วนผสมเฉพาะของสารเคมีที่เราใช้ในการสร้างสารยึดติดของเรา ความแข็งแรงของบรรจุภัณฑ์ที่ยึดด้วยตัวทำละลายจึงถูกกำหนดโดยคุณภาพของวัสดุที่ใช้ทำแผ่น

นอกจากนี้เรายังมีวิธีการประกอบแผ่นที่ไม่ใช้กาว ไม่ใช้กาว ไม่ใช้ซีเมนต์ ไม่ใช้ตัวทำละลาย เรียกว่า เทคโนโลยีการประกอบเชิงกล (MA)! คลิกเพื่อใช้ลิงก์เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกระบวนการนั้น