5 ปัจจัยสำคัญในการเลือกวัสดุสำหรับระบบน้ำฝน

ส่วนประกอบของวัตถุดิบเป็นปัจจัยสำคัญประการหนึ่งที่ทำให้ผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ในอุตสาหกรรมการจัดการน้ำฝนแตกต่างกันออกไป เมื่อเกิดความกังวลเรื่องต้นทุนที่เพิ่มขึ้น วัสดุรีไซเคิลก็ถูกนำมาใช้มากขึ้น ปัญหาของแนวทางนี้ก็คือ วัสดุรีไซเคิลไม่ได้ถูกผลิตขึ้นมาอย่างเท่าเทียมกัน สิ่งสำคัญคือต้องพิจารณาคุณสมบัติของวัสดุเหล่านี้เมื่อกำหนดระบบจัดการน้ำฝนใต้ผิวดิน ต่อไปนี้คือห้าสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ต้องคำนึงถึง:

องค์ประกอบ
วัสดุรีไซเคิลนั้นแตกต่างจากวัสดุใหม่ตรงที่ส่วนประกอบของวัสดุรีไซเคิลจะแตกต่างกันไปตามห่วงโซ่อุปทานและกระบวนการรีไซเคิล ซึ่งหมายความว่าวัสดุที่ผลิตเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่นั้นอาจเป็นส่วนผสมของวัสดุหลายชนิด (หลังการผลิตหรือหลังการบริโภค) วัสดุเหล่านี้อาจถูกนำไปใช้งานในแอปพลิเคชันที่แตกต่างกันและไม่สามารถผลิตด้วยคุณสมบัติเดียวกันได้อย่างสม่ำเสมอ

คุณภาพ
เนื่องจากมีวัสดุจำนวนมากในกระบวนการรีไซเคิล จึงอาจเป็นเรื่องยากที่จะรับประกันได้ว่าวัสดุแปลกปลอมทั้งหมดจะถูกกำจัดออกไป การสืบสวนบางกรณีแสดงให้เห็นว่าอาจพบวัสดุแปลกปลอม (สารตัวเติมอนินทรีย์ โพลีเอทิลีน สิ่งปนเปื้อน โลหะ) มากถึง 10 เปอร์เซ็นต์ในโพลีโพรพีลีนรีไซเคิล แม้ว่าจะมีการคัดแยกจากส่วนกลางโดยบุคลากรที่ผ่านการฝึกอบรมแล้วก็ตาม วัสดุแปลกปลอมเหล่านี้ทั้งหมดจะส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานและสามารถลดความสมบูรณ์ของชิ้นส่วนได้

ความเปราะบาง
ในผลิตภัณฑ์เก็บน้ำฝนใต้ผิวดิน สิ่งสำคัญคือชิ้นส่วนจะต้องยืดออกได้เพียงพอโดยไม่แตกหัก แต่ก็ไม่ยืดหยุ่นจนยืดออกได้ หากชิ้นส่วนเปราะเกินไป ชิ้นส่วนจะแตกก่อนที่จะรับน้ำหนักตามการออกแบบ ซึ่งโดยทั่วไปจะทำให้ระบบล้มเหลว

เมื่อพิจารณาถึงประสิทธิภาพของวัสดุของวัสดุใหม่เทียบกับวัสดุรีไซเคิล งานวิจัยพบว่าการยืดตัวเมื่อขาดของโพลีโพรพีลีนรีไซเคิลหลังการผลิตลดลง 25 เปอร์เซ็นต์ แย่กว่านั้น โพลีโพรพีลีนหลังการบริโภคยังคงรักษาการยืดตัวเมื่อขาดไว้ได้เพียง 60 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น

ความต้านทานต่อแรงกระแทก
ระบบระบายน้ำฝนใต้ผิวดินจะต้องสามารถรับมือกับแรงกระแทกได้ ความสามารถของผลิตภัณฑ์ในการต้านทานแรงกระแทกสูงที่เกิดจากการวางวัสดุถมหลังและการอัดแน่นนั้นมีความสำคัญต่อกระบวนการถมหลังและประสิทธิภาพในระยะยาว การวิจัยแสดงให้เห็นว่าวัสดุผสมโพลีโพรพีลีนรีไซเคิลหลังการผลิตมีความต้านทานแรงกระแทกลดลงประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์

ความเสถียรของออกซิเดชันทางความร้อน “อายุการใช้งาน”
ฟังก์ชันการทำงานของผลิตภัณฑ์ตลอดอายุการใช้งานของการติดตั้งนั้นสามารถเชื่อมโยงโดยตรงกับการทำงานของวัสดุในชิ้นส่วนในช่วงเวลาเดียวกัน เมื่อเปรียบเทียบกับโพลีโพรพีลีนชั้นดี การวิจัยแสดงให้เห็นว่าเสถียรภาพออกซิเดชันทางความร้อนของโพลีโพรพีลีนหลังการบริโภคที่ผ่านการแปรรูปใหม่ลดลงอย่างน้อย 30 เปอร์เซ็นต์ ระดับเสถียรภาพออกซิเดชันทางความร้อนลดลง 97% ตามที่สังเกตในตัวอย่างที่จำลองไว้เพื่อใช้เป็นเวลา 5 ปี